Kliek op die foto’s onder of op die indeks bo om verder te lees.

Gunsteling-artikels

Rubrieke

Siel van ‘n vrou deur Milanie
Vosloo

My hart se punt deur Lizette Murray

Glo soos ‘n kind deur Chante Hinds-Moller

Dieper water deur Jimi le Roux

Lewensblik deur Marzanne Leroux-Van der Boon

‘Die Here hou wag oor jou, of jy kom of gaan, nou en vir altyd.’ Psalm 121

“Ek het gekom sodat hulle die lewe kan hê, en dit in oorvloed.” Johannes 10:10

“Christoff het gister vir my ’n podcast gestuur oor ‘hygge’ (uitgespreek hoo-ga). Het jy geweet die Dene is die gelukkigste mense op aarde?” sê Johan terwyl hy regmaak vir werk. “Hulle sê ook daar word glo die meeste kerse op aarde in Denemarke gebrand elke jaar.”

Hygge is ’n Noorweegse en Deense woord of term wat losweg vertaal beteken om jou eie plek van geluk, warmte en koestering te skep. Dit is ’n benadering wat wêreldwyd aan die posvat is. En een waarmee ek beslis saamstem!

Die afgelope week is ek veral hiermee uitgedaag. Ek het skaars by die funksie opgedaag toe ek oor ’n onopsigtlike, nie eens hoë trappie nie, struikel. Ek het dadelik geweet hier is groot fout. By die hospitaal aangekom het die x-straalplate bevestig dat ek ’n beentjie in my linkervoet sleg gebreek het. Soveel so dat ek twee dae later sjirugie moet ondergaan. Vir hospitale is ek so bang soos ’n kat vir saffraan en het die baie moed, gebed en binnegeselsies geverg vir my om die operasie so kalm as moontlik te benader.

Genadiglik is my teaterbeurt vroeg afgehandel, was die operasie ’n sukses en kon ek reeds vroegaand huis toe gaan. Met ’n voet in gips en gewapen met ’n gehuurde ‘knie-skopfiets’ is ek huis toe. Die vryheid wat dié fietsie gebring het, was onbeskryflik, veral na my sukkelpogings om met krukke te beweeg. My gemoed het summier gelig toe ek vir die eerste keer in dae gemaklik deur die huis kon beweeg.

Die nuutgevonde vryheid was egter van korte duur. Ek het gou besef dat ek my maar eintlik stil moet gedra, dat ek nie die pas soos altyd kan volhou nie en dat ek nou van ander se hulp afhanklik is.

Die afgelope twee dae het ek my op die groot bed in ons kamer tuisgemaak tussen kussings met my been net genoeg gelig dat ek steeds op die rekenaar kan werk. Hier moes ek noodgedwonge vir my ’n plek van vreugde inrig, omring met my notaboeke en penne, lysies, boeke en drukstukke – met die vensters wyd oop om die geur van die lente te laat binnestroom.

Elke nou en dan kom druk ’n hond sy neus teen die bed en dra liefste Sarah ’n koppie soetwarm tee vir my aan. As ek opkyk van die rekenaar, sien ek die eerste groen van die lente buite die venster en hoor ek die voëls in die bome kuier. Hygge!

Seëngroete tot die volgende aanlyn-uitgawe van Lééf met hart & siel op 1 Oktober verskyn.